Εχθές πήγα στα Μέγαρα, κυρίως για να δοκιμάσω τα φρένα. Στην πίστα ήμασταν δύο αυτοκίνητα όλα και όλα, αλλά δυστυχώς η πίστα ήταν πολύ αργή. Αυτό φάνηκε αμέσως από το πρώτο session που γύριζα 12άρια. Στο δεύτερο session γύρισα 11άρια και στο τρίτο γύρισα 1:10.5 με τα χίλια ζόρια. Και εκεί κάπου, μετά από 20 γύρους, σταμάτησα να προσπαθώ.

Ευτυχώς όμως ο Γιώργος ο Λαζαράκος μας άφησε και κάναμε και δύο session στην ανάποδη χάραξη, εκ των οποίων στο ένα η πίστα ήταν βρεγμένη. Έτσι λοιπόν έκανα άλλους 25 γύρους στο ανάποδο.

Τα φρένα λοιπόν υπέστησαν 45 γύρους μεγάλης πίεσης, χωρίς να μετράω τους γύρους του cool down, οι οποίοι ήταν πάντα 2 μετά από κάθε session. Και αφότου έβγαινα έξω, σαν αυτιστικός έκοβα βόλτες γύρω από το αμάξι και τσέκαρα τους δίσκους συνέχεια και κουνούσα το αμάξι μπρος-πίσω, μέχρι να κρυώσουν. Και αγωνιούσα για αν θα ακούσω το γνωστό πλέον ΓΚΡΑΟΥ. Ευτυχώς, δεν το άκουσα.

Πάμε λοιπόν πρώτα στα καλά νέα:
1. Οι δίσκοι δεν ράγισαν
2. Δεν είχα ίχνος fade
3. Είχα δυνατό και σταθερά επαναλαμβανόμενο φρένο
4. Οι δίσκοι δεν είχαν καθόλου φθορά

Πάμε και στα κακά νέα:
1. Η νεκρή διαδρομη του πεντάλ έχει αυξηθεί αρκετά (το ήξερα ότι θα συμβεί, οπότε δεν με πείραξε τόσο)
2. Οι δίσκοι έκαναν επιφανειακές μικρορωγμές (επίσης το περίμενα, οπότε δεν με άγχωσε)
3. Ανέπτυξαν pad deposits

Αυτό το τελευταίο είναι που με αγχώνει πιο πολύ. Όπως μπορείτε να διαβάσετε εδώ, η RB προτείνει αμιγώς αγωνιστικά και πολύ επιθετικά τακάκια (ούτε καν carbotech και ferodo), τα οποία να μπορούν να δουλέψουν με το πολύ σκληρό υλικό του δίσκου και εντέλει να αποφευχθεί το φαινόμενο του pad deposit. Και αναφέρει συγκεκριμένα τα Hawk ως τακάκια εκλογής.

Εάν όμως τα DTC-60 -τα οποία κατασπάραξαν τους EBC δίσκους για πρωϊνό- αφήνουν σχεδόν άθικτους τους RB και επιπλέον κάνουν και pad deposit, τότε αυτό μάλλον έχει την εξής εξήγηση:

Αναπτύχθηκαν τρελές θερμοκρασίες στα φρένα (πράγμα που μάλλον επιβεβαιώνεται από το γεγονός ότι οι δαγκάνες αποχρωματίστηκαν, ενώ οι αμερικάνοι δήλωναν  ότι αυτό δεν συμβαίνει με τίποτα στις δαγκάνες του accord), οι οποίες θερμοκρασίες ξεπέρασαν τα specs των DTC-60. Στο προηγούμενο TD, οι ίδιες τρελές θερμοκρασίες προφανώς πρώτα ξεπέρασαν τα specs των δίσκων.
Οπότε θα πρέπει να ψάξω για ακόμα πιο επιθετικό τακάκι, και στα Hawk δυστυχώς μάλλον τερματίσαμε σε επιθετικότητα (το DTC-70 έχει περίπου τα ίδια specs με το 60).

Όλα αυτά θα τα αναφέρω τόσο στην Hawk όσο και στην RacingBrake, και θα ζητήσω τη γνώμη τους.

UPDATE:

Πήγα σήμερα στο B16 Workshop, για να κάνουμε έναν σωστό έλεγχο στα φρένα. O Σπύρος με το που είδε τα φρένα, κατάλαβε αμέσως τι ξύλο φάγανε.
Όμως, και τα τέσσερα τακάκια είχαν ελάχιστη φθορά (1mm πάστας στα αριστερά και 1.5mm στα δεξιά), η οποία ήταν πολύ ομοιόμορφη κατά μήκος του τακακιού. Να θυμίσω ότι στο προηγούμενο setup, τα αριστερά τακάκια είχαν χάσει σχεδόν την μισή τους πάστα, και τα δεξιά είχαν εξαϋλωθεί εντελώς, μετά από ακριβώς την ίδια χρήση. Επίσης η παραμόρφωση των τακακιών ήταν μηδαμινή (σε αντίθεση και πάλι με το προηγούμενο setup).

Εντυπωσιακή ήταν η φθορά των δίσκων, η οποία απλά δεν υπήρχε! 28άρηδες είναι οι δίσκοι, 28mm πάχος μετρήσαμε και τους δύο σήμερα. Δεν νομίζω ότι χρειάζεται να θυμίσω την φθορά του προηγούμενου setup (πέρα από το τελικό fail με το ράγισμα).

Συμπερασματικά λοιπόν, μετά και από τον σημερινό έλεγχο, είμαι εξαιρετικά ευχαριστημένος με την επιλογή μου. Το setup προσφέρει ακριβώς αυτά που υπόσχεται, και δεν είχα εκπλήξεις. Όταν θα λύσω και το θέμα με τα deposits (τα οποία παρεμπιπτόντως δεν προκαλούν τρέμουλο στο φρενάρισμα), πιστεύω ότι το θέμα θα έχει λήξει.