Πριν 6 χρόνια, είχα γράψει ένα ίδιο post στο TrackMiata (Θεός σχωρέστο :D), όταν είχα κάνει άνοιγμα με το τότε rotrexάτο NBFL μου με “αντίπαλο” το NC του Μάνου (Θεός σχωρέστο και αυτό 😀 😀 :D). Τώρα ήρθε η ώρα να το ξαναγράψω…

Σε ανοίγματα που κάναμε με το NC του DrMerlot, το S τρώει απίστευτο ξύλο χαμηλά. Σε ανοίγματα με 2ες και 3ες από χαμηλά (3000 στροφές στο S), το NC έφευγε μπροστά 1.5-2 αυτοκίνητα. ‘Ολα αυτά βέβαια μέχρι να να μπει το S στο VTEC. Εκεί η διαφορά μίκραινε ταχύτατα, και το NC έτρωγε τελικά εκείνο το ξύλο. Και σε 2-3 ανοίγματα που κάναμε από 3ες έως 6ες, το NC έμενε πίσω πάρα -μα πάρα- πολύ. Οπότε η flat καμπύλη της ροπάκλας του NC και το χαμηλότερο του βάρος, του δίνουν τεράστιο πλεονέκτημα χαμηλά, και είναι ένας από τους λόγους που έγραφε τις χρονάρες αυτές στις πίστες.

Ωραία όλα αυτά, αλλά τι σημασία έχει? Η σημασία είναι ότι εκεί που με το NC στην πίστα είχα διλήμματα του στυλ “να μπω με 2α φορτωμένη ή 3η ψιλοψόφια για να γλυτώσω την αλλαγή?”, τώρα με το S δεν τίθονται καν προς συζήτηση. Με το NC έχεις την πολυτέλεια να βγεις στην έξοδο με χαμηλές στροφές και να επιταχύνεις εύκολα. Στο S πρέπει να είσαι μέσα -ή κοντά- στο VTEC. Στο NC το κοντό ήταν μια ευχάριστη προσθήκη, που αμφιβάλω αν συνεισέφερε σε καλύτερους χρόνους στην πίστα (οι παραπάνω αλλαγές μάλλον ροκάνιζαν δέκατα). Στο S απ’ότι βλέπω, μάλλον είναι αναπόφευκτη η τοποθέτηση του κοντού, για να μπορείς να κυνηγάς το μοτέρ ψηλά.