Σήμερα πήγα Μέγαρα, με ημισλίκ αυτή τη φορά. Με χρόνους, τηλεμετρίες, onboard video κτλ θα ασχοληθούμε σε επόμενη ανάρτηση. Το μεγάλο μας πρόβλημα αυτή τη στιγμή είναι τα φρένα!
Οπως ήδη έχω γράψει, έχω βάλει τα κίτρινα τα EBC, σωληνάκια φρένων και αεραγωγούς, με αλλαγή υγρών (Castrol SRF) και σχολαστική εξαέρωση στον Μοράρη. Στο δρόμο το setup ήταν πολύ καλό, και δεν είχε καμία σχέση με τα μαμά φρένα (τα οποία έπασχαν και στο δρόμο, κυρίως σε αίσθηση). Με βάση και την προηγούμενη εμπειρία στο MX-5 από τα Yellowstuff, είχα επαναπαυθεί ότι ξεμπέρδεψα με το θέμα φρένα. Αμ δε! Τα φρενοβόρα Μέγαρα ξεβράκωσαν πλήρως το setup!
Τα φρένα λοιπόν ήταν και πάλι ΓΤΠ, και ελαφρώς μόνο καλύτερα από τα μαμά στην πίστα. Γύρο με τον γύρο έπεφτε η απόδοση τους (η οποία εξαρχής ήταν ανεπαρκής σε σχέση με αυτά που περίμενα), μέχρι που στον 4ο γύρο το fade γινόταν πλέον τρομακτικό και έπρεπε να αρχίσεις cool down άμεσα. Στη δε τηλεμετρία, η μέγιστη επιβράδυνση ήταν 0.80g, πράγμα που δεν το έχω δει ποτέ τόσα χρόνια (όλα τα τακάκια που έχω χρησιμοποιήσει στο MX-5 έφταναν το 1g). Και σαν να μην έφταναν τα βάσανα μου, οδήγησα και το NC του Merlot με τις φρενάρες του, όπου φρέναρα επί πέντε γύρους στο τέλος της ευθείας στα 50-60 μέτρα, χωρίς να ανοίγει ρουθούνι και χωρίς να αλλάζει το παραμικρό στην αποτελεσματικότητα και την αίσθηση. Με το S φρέναρα αμέσως μόλις πέρναγα την ταμπέλα των 100m, ήμουν εντελώς οριακός στο turn-in της Κ6, και 3 φορές κόντεψα να φύγω εντελώς ευθεία. Και όλα αυτά με 162 km/h πριν τα φρένα. Επίσης σήμερα έγινε το ανεπανάληπτο: πήγα να φύγω ευθεία στην Κ8, επειδή έχασα τα φρένα! Μιλάμε για θρίλερ! Οπότε με το 1:11 flat που έγραψα, μάλλον πρέπει να είμαι και ευχαριστημένος.
Με αυτά και με αυτά λοιπόν, τα φρένα επανήλθαν στην κορυφή της λίστας με τα to-do…