Όπως θα ξέρετε, το miata μου έχει πολύ κοντή τελική σχέση διαφορικού FGR:4.625 (από 4.1 που είναι η ΟΕΜ). Το κοντό είναι η πλέον αγαπημένη μου μόντα (μετά το torsen φυσικά). Υπήρχε πάντα μία περιρρέουσα αμφισβήτηση σχετικά με την “συμβατότητα” του κοντού με την υπερτροφοδότηση. Η άποψη μου ήταν πάντα ότι το κοντό με τον ρότρεξ θα ήταν ένας καλός συνδυασμός . Μετά την τοποθέτηση του κομπρέσσορα, ευτυχώς δεν διαψεύσθηκα. Το “kawasaki-miata” είναι ιδανικό για μένα. Αλλά υπήρχε ένα πρόβλημα: η 5η τελείωνε υπερβολικά εύκολα. Τα 201 χιλιόμετρα τελικής στον κόφτη της 5ης ερχόντουσαν απογοητευτικά εύκολα, πράγμα που καταντούσε ενοχλητικό σε ανοικτό δρόμο. Επίσης το είχα μαράζι να μπορώ να κάνω cruising με 140km/h και 4500 στροφές (με το 4.625 έπρεπε να πηγαίνω με 5000). Οι λύσεις ήταν δύο, η εξής μία: να αλλάξω το γρανάζι της 5ης. Το γρανάζι προέρχεται από RX-7, το οποίο το είχε ο Παπαδόπουλος μία ημέρα μετά το τηλέφωνο που του κάναμε.
Οπότε, μιας και θα κατέβαζα κιβώτιο για την αλλαγή δίσκου, ο Παναγιώτης ο Μάλλιαρης ανέλαβε να αλλάξει και το γρανάζι:

Εδώ βλέπετε αριστερά τα παλιά και τα καινούργια γρανάζια 5ης, τα οποία μαρκάρει ο βοηθός του Μάλλιαρη. Πάνω στο κιβώτιο βλέπετε τα γρανάζια της 4ης.

Τα καινούργια γρανάζια τοποθετημένα.

Εντυπώσεις? Κατ’αρχήν σαν μόντα είναι πιο απλή στην υλοποίηση της απ’ότι η αλλαγή κορωνοπήνειου (εφόσον φυσικά σου ανοίξει το κιβώτιο κάποιος που κατέχει το άθλημα). Έτσι απέκτησα μία ωραία 5η ταχύτητα -ούτε πολύ κοντή αλλά ούτε πολύ μακριά- που μου έδωσε +18km/h τελικής και cruising σε λογικές στροφές κινητήρα, χωρίς να αναγκαστώ να αποχωριστώ το αγαπημένο μου κορωνοπήνειο.